GÜZEL-NÂME

Ey güzel, sokaktan geçip giderken

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Gözlerden günâhı içip giderken

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Çapa gelmez, edeplere uymazsın

Âyet, hadis, öğüt, îkaz duymazsın

Ne büyüğü, ne sözünü saymazsın

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Örtülesileri açıp nereye?

Ahlâktan, hicaptan kaçıp nereye?

Neyin var neyin yok saçıp nereye?

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Giyimciler, hep çıplaklık satıyor

Moda deyip ateşlere atıyor

Gönüllerde cehennem mi yatıyor?

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Kötü örneklik var bir de ayrıca

Günâhı katlamak çok mu kârlıca?

Deliliğe verip, hem efkârlıca

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Nedir şu burunlar, edâlar öyle?

Gezersin pespâye sokakta böyle

Uyar mı bu bize, Hak için söyle?

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Yaz dersin, güz dersin; tozar gidersin

Meçhûllere doğru uzar gidersin

Kendine kuyular kazar gidersin

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Dizileri izler, taklit edersin

Rollerin izinden sen de gidersin

Yaprağın dökülür, bir gün gidersin

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Ne kadar şirinsin, ne kadar hoşsun!

Lâyıktır dünyâlar peşinden koşsun!

Akıl yoksa, içmesen de sarhoşsun

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Söyler misin; seni sen mi yarattın?

Kara kaşla, elâ gözle donattın?

Kul iken kullara havalar attın!

Bilmem yaptığının farkında mısın?

“Veren” alsa, görmeleri gözünden!

Akıl uçsa, eyleminden sözünden!

Ne yaparsın, derman gitse dizinden?

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Namazdan, oruçtan uzaklardasın

Yalanda, yanlışta, tuzaklardasın

Yazıkta, yazlıkta, kızaklardasın

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Ne umarsın bu gidişin sonundan?

Haberin yok eteğinden kolundan!

Mes’ul değil midir insan “yol”undan?

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Dedenin, ninenin yok mu hatırı?

Örflere, âdetlere çektin satırı

Nerelere gidip kurdun çadırı? 

Bilmem yaptığının farkında mısın?

“Güzelsin” der el üstünde tutarlar

Zevk ile safâda öne katarlar

Gezdirir-tozdurur; sonra atarlar

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Arzular peşinde hep koşa koşa

Hayâtı tükettin, geldin bu yaşa

Şimdi günâhlarla kaldın başbaşa

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Hâlâ bildiğinden şaşmaz gidersin

Pişmanlık yoluna düşmez gidersin

Bir kez Allâh deyip coşmaz gidersin

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Gelir bir de hep bilgiçlik taslarsın

Biri bir şey dese; hemen küslersin

Fazla sürmez, bir yerlere toslarsın

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Şâir, süslü sözden gelir mi fayda?

N’olur meşhur olsan, dünyâda, ayda?

İstikâmet nasıl, yol hangi rayda?

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Nûrânî bak, sözü yine uzattın

Tam tadında pişmiş aşa su kattın

Gelin kıza kaynanayı arattın!

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Kaynana, kaynata; hepsi latîfe

Hayat değil yalnız; pâzen, kadife

İşin ciddiyeti gelmez târife

Bilmem yaptığının farkında mısın?

Bil ki sözlerimiz kardeşânedir!

Kalıp, kâlptekine bir nişânedir!

Hakîkâtsiz dünyâ bir virânedir!

Bilmem yaptığının farkında mısın?

ORDU HAYAT GAZETESİ

13.07.2010