DEVLET-NÂME

Kahırla gittiğin o gurbetlerden

Dönüp de bir daha gelecek misin?

Bin pişman, yıkılmış hâlleri görüp

Lütfedip bizlere gülecek misin?

Yaptığımız hatâ, belki bir cilve

Bedeli çok ağır, balyozdan sille

Bekliyoruz mahzun, mahcup gönülle

Kanlı göz yaşını silecek misin?

Anladık ki, sensiz günler bir serap

Sabahlar ümitsiz, akşamlar harap

Dünyâ bir değirmen, sevdâ bir dolap

Canlara, can suyu olacak mısın?

Bilmeyiz feryâtlar duyulur mu hiç?

Arîza işleme koyulur mu hiç?

Yaralı gönül, tam; sayılır mı hiç?

Hasret gerçeğini bilecek misin?

Sürgünlerde Saîdleri, Nursîsi

İdamlıktır Âtıfları, Mursîsi

Her ülkeye bir Firavun, bir Sisi

Gelip hükmü ele alacak mısın?

Dünyâ sanki Yahûdî’nin arsası

İsrâil’e gider kaymak parsası

Hiç hayra alâmet değil susması

Artık avâzeyi salacak mısın?

Burası Antalya, karşısı Mısır

Yüz yüze bakmak yok, geçti kaç asır

Gâvurlar egemen, müslüman esir

Böyle hep apışıp kalacak mısın?

Nûrânî muzdarip, dili duâda

İnsanlık inliyor, mazlum arada

Cezâyir’de, Filistin’de, Libya’da

Nağmeleri tekrar çalacak mısın?

Öte yanda Sûriye’si, Bosna’sı

Lâkin, kâlplerde hep, birlik sevdası

Çünkü olan, Hak’la bâtıl kavgası

Ey hayâl, gerçeği bulacak mısın?

Bugün her yerlerde mücâdele bu

Şer güçler vahdete kurmuşlar pusu

Eceline fayda etmez korkusu

Ey Millet, gafleti silecek misin?

Artık ön saflara geçme zamânı

Akla, karaları seçme zamânı

Birlikle, devlete göçme zamânı

Sen de, burada yer, alacak mısın?

Selâm olsun halkımıza, millete

Önderlik ettiği aziz ümmete

Her tercihin adım olsun cennete

Bunu, yola ilke, kılacak mısın?

Muhabbet çok güzel, ayrılması zor

Söz sözü açıyor, dert söyletiyor

Dostlar, gayrı, bu kadarı yetiyor;

Bilmem, aradığın bulacak mısın?

                              30 Mayıs 2015

NİZAM-NÂME

Yanıyor her taraf, içte hem dışta

Ateşler gün gelir söner mi bilmem?

Atlarını alıp giden yiğitler;

Târih sahnesine döner mi bilmem?

"Özgürlük, eşitlik!" şimdiki diller

Lâkin bir yandan da yanıyor iller

Uygarlık tellalı, gerçek kâtiller

Kan içmeye bir gün kanar mı bilmem?

Batı “hoş görü, hoş görü!” diyeli

Estirir bir yandan  dâim sam yeli

Mazlumlar kavrulur, savrulur külü

Var ise, kanları donar mı bilmem?!

İnsanlar kesilir, doğranır çocuk

Zehirdir, yavruya verdiği boncuk!

Ölümlerden, ölümlere yolculuk;

Mezarlar hep yola kenar mı bilmem?

Dünyâ düzenleri temelden köksüz

Canlara kıyılır; yersiz, gereksiz

Anneler, nineler, bacılar öksüz

Göz yaşları bir gün diner mi bilmem?

Hep bir perişanlık, bizim tarafta;

Destanlar tozlanıp sararmış rafta

Kavgasız, nizâsız geçmiyor hafta

Kendi kendisini kınar mı bilmem?

Eller ona vurur, o kardeşine!

Bilmez gittiğini, neyin peşine?

Çeker çileleri boşu boşuna;

Gerçeği görmeyi dener mi bilmem?

Bahçeler hep viran, dertli bülbüller

Çehreler buz kesmiş, açmıyor güller

Hem gözler ağlıyor, hem de gönüller

Her akan çeşmeler pınar mı bilmem?

Dünyâ yalan deriz, her şeyler fâni

Yine de yanlışı yaparız yâni!

Neyleriz ya, ölüm gelince âni?

Dostlar, işlerimiz hüner mi bilmem?

Caddede, sokakta ne âdab, erkan!

Ayakkabı, elbise; kimliğin "marka"n!

Îtibâr edilmez, yok ise arkan!

Adâletsiz toplum onar mı bilmem?

Bir özlem var, alttan alta gelişen

Bir duruş var, olanlarla çelişen

Eller görüyorum, düş de buluşan

Yoksa ufuktaki çınar mı bilmem?

Evet belki, belki; belki de öyle

Neyin nesi şimdi bu hayâl böyle?

Yangınlar üstünden aşar da şöyle

Kuşlar dallarına konar mı bilmem?

Konulur da hep dallarına bir

Gölgesinde bir araya gelinir

Yeniden şöyle, baş başa verilir

Eski günlerini anar mı bilmem?

Bu böyle olacak, başka çâre yok

Çünkü, ayrılıktan gayrı yâre yok

Dirlik için, birliksiz emâre yok

İstikbâl tez elden sunar mı bilmem?

Nûrânî, dert belli, çâre âşikâr

Gönüllerde tevhid, elde zülfikâr

Nizâm-ı Âlemdir; bu ülkü, tekrar

Gelir de içlere siner mi bilmem?

Değil umûrunda kimsenin gibi

Görünmeden birebir, zilletin dibi

Lûtfedip de her şeylerin Sâhibi

Tarafından rahmet iner mi bilmem?

Rahmet-i Rahmân’dan ümîdimiz çok

O dilemedikçe zâten zafer yok

Çınarlar altında hem aç, hem de tok

Pınar hasretleri diner mi bilmem?

Nasîp et bizlere, tekrar ilâhî

Yaşasın izzeti ümmet bir dahî

Bilsin "i'lâ-yı kelimetullâh"ı

Neslimiz bu aşkla yanar mı bilmem?

 02 Mayıs 2015

AK-PARTİ NAĞMESİ...

Bizim bildiğimiz Ak-Parti var ya;

Ber-dâvâdır dostlar; bî-dâvâ değil…!

Çileden, sabırdan, sıkıntılardan

Devşirildi geldi, bedâvâ değil!...…

Bedeller ödendi, hem ağırından

Ne köründen hayır, ne sağırından

Ne de dönemlerin hiç uğurundan

“Darbeler, tekmeler;” “merhabâ” değil!..

Ne millete selâm, ne halka sabah

Hem de şeytanları konuşmak günâh!

Lâkin, hışımlardan korudu Allâh

Bu lütuf, sebepsiz; mutlakâ değil!

Şehitler, gâziler, âlpler diyârı

Âlem’e, Nizâm’la vermiş ayarı

Cihana kol-kanat germiş çınarı

Bu yurtlar sıradan bir yuva değil…

İyiyiz, etrafa bakınca; şükür

Ümit rüzgârları hep püfür püfür

Dört taraf, beş koldan hücumda küfür

Olsa da; bir kâbus, bir belâ değil…

Bin yıl ötelerden geliyor çizgi

Bu dâvâ milletin alnına yazgı

“"Hak Yol İslâm"” dâim çağlayan ezgi

Modası geçecek bir gayda değil!...

Selçuklu, Osmanlı; sonra kıyâmet!

Cumhûriyet derken, doğdu Selâmet;

Menderes başlangıç, Özal alâmet,

Ak-Parti son ama, bir vedâ değil!...

Gel gör ki siyâset oldukça ciddî

Onunla hizmetin sınırsız haddi

Hem mânevî yönden, hemi de maddî

Gerçek bir emânet; mâsivâ değil…

Parti milletindir, olmaz tekeli

Göz dikmiş gibidir, kurdu-çakalı

Gerçi Nûrânî’nin yoktur sakalı

Lâkin dedikleri gargara değil!

Aday adayları çıktı kantara

Gırla gider dedi-kodu, yaygara

Namzetler çok, ne yapsın şu Ankara?

Emânet çok ağır; iş şaka değil…

Dikkât edilmeli öze-kabuğa

Tercih olmamalı özden kopuğa

Nasır var mı? Bir bakmalı, topuğa!

Bu iş bir fantezi, mâcerâ değil!

Dolu dolu olsun partinin içi

Boşa ağartmadı millet bu saçı

Kimileri, içinde saklıyor haçı

Böylesi kimseye hiç devâ değil!

Bunca emek gitmemeli ucuza

Aldanılmamalı edâya poza

İş nâzikleşip de binince koz’a

Anlarsın, ondaki Hak sevdâ değil…

Aldananlar aldanmıştır, neylersin

İntibâhı için duâ eylersin

Sen, kendi kendine çalıp söylersin

Çünkü, hoş gelecek bir sadâ değil…

Şimdilik yok gibi alternatifi

Bu yüzden kimisi bozmaz istifi

Al gülüm-ver gülüm sürer taltifi

Ölçüyse; “kaş kara, göz elâ!” değil…

Nûrânî, içlenme böyle fazla, çok

Gayrı, o dediğin havalardan yok

Şimdi sırtlar pektir, hem karınlar tok

Sözler, dertsizlere bir devâ değil!

Yüce Rabbim hayr’eylesin encâmı

Hüznü dahî güzel, kederi, gâmı

Memleketin ulvî her tür hengâmı

Bizimkisi tespit, bir şekvâ değil…

İnşâllâh faydası olur dâvâya

Emekler, hayâller gitmez havaya

Eller kalksın, kâlpler dursun duâya

“Etsem mi, etmesem mi acabâ?” değil!

Selâm Ak-Parti’ye, tüm partilere

Götürecek her kim; hep artılara

Ağırlık katacak, hem tartılara;

Yoksa kimse lâfa müptelâ değil…

Hey Nûrânî yeter; yeter be artık!

Lâftan gınâ geldi, sözden bunaldık!

Nasihatsa gâye, epeyce aldık;

Bu kadar fazlası hiç revâ değil!…

26 Mart 2015

LLB Hür Fikir Gazetesi