HOCA’DAN FIKRALAR

BAKLAVA

Hoca’ya gelir biri

Koşarak iri iri

Der ki; “Hocam, baksana

Tam bir tepsi baklava

Gitmekte yola doğru

Kokusu da şâhâne!”

Hoca olmaz oralı

Ve, der: “Dostum, bana ne?”

Fakat, münâsebetsiz

Adam susmadı yine:

“Ama hocam, baklava

Gitmekte sizin eve!…”

Hoca, bu kez kızarak;

Der, “Öyleyse sana ne?...”

HİKMET

Gezmedeyken Hoca birgün

Yorgun düşüyor büsbütün

Görür kenarda bir ceviz

Ağaç ki, dibi tertemiz

Hemen oturdu oraya

Baktı şuraya, buraya

Dedi: “Rabbim, bu ne hikmet?

Meselâ, şu iki nîmet:

Küçük tefek,koca kabak

Cevize bak, ağaca bak

Olmalı ceviz tefekte

Kabak da asılı gökte…”

Derken, uyumuştu Hoca

Sırtını vermiş ağaca

Uykunun tam ortasında

İki kaşın arasında

Bir ufak ceviz parladı

Hoca birden afalladı

Söylendi kendikendine:

“Karışmak senin neyine?

Yüce Allâh uygun görmüş

Her şeye bir nizam vermiş

Her şey yerli yerindedir

İnceliği derindedir

Sâde, akılla bulunmaz

Hikmetten suâl olunmaz

Ya olsaydı kabak dalda

Ya tabutta ya da salda

Gitmedeydik şimdi nâçâr!”

Hoca dergâha el açar:

“Affet” der, “Beni Allâh’ım

Şimdi hatâmı anladım…”

KAVAK

Çocuklar yapar hesabı

Maksatları ayakkabı

Mûziplik yapmak isterler

Hoca’yı görünce, derler:

“Tırman, n’olur, şu kavağa

Doyamayız hiç bakmağa

Ne güzel olur kimbilir?

Ağaç dahî pek sevinir…”

“Peki” der Hoca’mız,lâkin

Çözer bağlarını ilkin

İşte, ağacın belinde

Fakat pabuçlar elinde

Çocuklar şaşırır birden

Seslenirler ona yerden:

Derler: “Niye pabuç elde?”

Kalmayınca “sonuç” elde

Hoca der ki: “Ey çocuklar

Belki ordan öte yol var

Belli olmaz dünyâ hâli

Bırakın gayrı hayâli!...”

İNMEK Mİ?

Hoca birgün eşekten

Düşüverince yere

Koşuştu yaramazlar

Ona gülmek üzere…

Katıldılar gülmekten

“Hoca düştü” diyerek

Altta kalır mı Hoca?

Dedi, gülümseyerek:

“İnecektim ben zâten

İnecektim çocuklar

Hadi gidin oradan

Bunda gülecek ne var?”

DÜDÜK

Hoca pazara giderken

Çocuklar çevirdi.. derken

Söylediler:”N’olur Hocam

Bize düdük getir akşam!”

Bir tânesi içlerinden

Ayrılıp geldi yerinden

Verdi Hocamıza para

Ve Hoca gitti pazara

Dönüyorken akşamüstü

Çocuklar yola üşüştü

Gördüler ki, bir-tek düdük

Ve sordular, büyük-küçük:

“Hani Hocam bizimkisi

Hiç olur mu sizinkisi?

O aldı düdük çalıyor

Bizler de bakakalıyor…”

Hoca dedi: “Hey ağalar

Para veren düdük çalar…”