| - Ümit Çiçekleri, (HOCA’DAN FIKRALAR
BAKLAVA
Hoca’ya gelir biri
Koşarak iri iri
Der ki; “Hocam, baksana
Tam bir tepsi baklava
Gitmekte yola doğru
Kokusu da şâhâne!”
Hoca olmaz oralı
Ve, der: “Dostum, bana ne?”
Fakat, münâsebetsiz
Adam susmadı yine:
“Ama hocam, baklava
Gitmekte sizin eve!…”
Hoca, bu kez kızarak;
Der, “Öyleyse sana ne?...”
HİKMET
Gezmedeyken Hoca birgün
Yorgun düşüyor büsbütün
Görür kenarda bir ceviz
Ağaç ki, dibi tertemiz
Hemen oturdu oraya
Baktı şuraya, buraya
Dedi: “Rabbim, bu ne hikmet?
Meselâ, şu iki nîmet:
Küçük tefek,koca kabak
Cevize bak, ağaca bak
Olmalı ceviz tefekte
Kabak da asılı gökte…”
Derken, uyumuştu Hoca
Sırtını vermiş ağaca
Uykunun tam ortasında
İki kaşın arasında
Bir ufak ceviz parladı
Hoca birden afalladı
Söylendi kendikendine:
“Karışmak senin neyine?
Yüce Allâh uygun görmüş
Her şeye bir nizam vermiş
Her şey yerli yerindedir
İnceliği derindedir
Sâde, akılla bulunmaz
Hikmetten suâl olunmaz
Ya olsaydı kabak dalda
Ya tabutta ya da salda
Gitmedeydik şimdi nâçâr!”
Hoca dergâha el açar:
“Affet” der, “Beni Allâh’ım
Şimdi hatâmı anladım…”
KAVAK
Çocuklar yapar hesabı
Maksatları ayakkabı
Mûziplik yapmak isterler
Hoca’yı görünce, derler:
“Tırman, n’olur, şu kavağa
Doyamayız hiç bakmağa
Ne güzel olur kimbilir?
Ağaç dahî pek sevinir…”
“Peki” der Hoca’mız,lâkin
Çözer bağlarını ilkin
İşte, ağacın belinde
Fakat pabuçlar elinde
Çocuklar şaşırır birden
Seslenirler ona yerden:
Derler: “Niye pabuç elde?”
Kalmayınca “sonuç” elde
Hoca der ki: “Ey çocuklar
Belki ordan öte yol var
Belli olmaz dünyâ hâli
Bırakın gayrı hayâli!...”
İNMEK Mİ?
Hoca birgün eşekten
Düşüverince yere
Koşuştu yaramazlar
Ona gülmek üzere…
Katıldılar gülmekten
“Hoca düştü” diyerek
Altta kalır mı Hoca?
Dedi, gülümseyerek:
“İnecektim ben zâten
İnecektim çocuklar
Hadi gidin oradan
Bunda gülecek ne var?”
DÜDÜK
Hoca pazara giderken
Çocuklar çevirdi.. derken
Söylediler:”N’olur Hocam
Bize düdük getir akşam!”
Bir tânesi içlerinden
Ayrılıp geldi yerinden
Verdi Hocamıza para
Ve Hoca gitti pazara
Dönüyorken akşamüstü
Çocuklar yola üşüştü
Gördüler ki, bir-tek düdük
Ve sordular, büyük-küçük:
“Hani Hocam bizimkisi
Hiç olur mu sizinkisi?
O aldı düdük çalıyor
Bizler de bakakalıyor…”
Hoca dedi: “Hey ağalar
Para veren düdük çalar…”
) |