KAYLÛLE-NÂME

Lâyık mıyız bu güne, bunca felâketlere?

Gördüğümüz kâbuslar böyle neyin nesidir?

Kıtalar ötesinden gelip yakar-yıkarlar

Nerde müslüman varsa, gelen feryât sesidir!

Batı dikkâtimizi çekti hep ekranlara

Büyüledi şovlarla, kasdetti îmanlara

Gidip öte tarafta kıydı nice canlara

Bizim felâketimiz, onların neş’esidir!

Çağdaşlık, insancıllık ;ne güzel kelimeler

Özgürlük, bağımsızlık; eşitlik; daha neler?

Lâkin teknik ileri, çok teknik işkenceler!

Her İslâm coğrafyası bir zulüm köşesidir!

Bozdu birliğimizi, dağıttı işimizi

Musallat oldu bir kez, bırakmaz peşimizi

Burnumuzun dibinde döver kardeşimizi

Uygarlık dağlarından yağan top güllesidir

Sâdece toprak değil; iffet, nâmus çiğnendi

Her fırsatta hakâret, her fırsatta eğlendi

Yeni dünyâ düzeni böyle mi bir düzendi?

Zulüm, işkence, ölüm Batı’nın Türkçesidir!

Çocuklar hep kan kusar, bu nasıl medeniyet?

Her adımın ardında mutlak var kötü niyet

Beyaz yüzler elinde karardı insâniyet

Mutlak âkibetleri âhların sillesidir

Uykunun lâkin artık yaklaştı sonu gibi

Mazlûmların evvelallâh çıkacaktır sâhibi

Nûrânîler inşâllâh olur zafer kâtibi

İkinci uyanışın bunlar kaylûlesidir

13-14.07.02