KALKINMA HAMLESİ ve BELEDİYE

            Yerel seçim takvimi hızla işliyor. Aday adayları, aday olabilmek için ellerinden geleni yapıyorlar. AkParti genel merkezinin, seçimi mutlak almak adına özel strateji uygulayıp, Başbakanımız Sn. Recep Tayyip ERDOĞAN’ın emriyle Erol OLÇAK adlı özel danışman öncülüğünde ekip oluşturduğu iller arasında Ordu da var. 

Enerji Bakanımız M.Hilmi GÜLER’in, her vesîleyle teşkilât nezdinde sık sık tekrarladığı o meşhûr; “Yerel seçimleri almak zorundayız. Belediye seçimlerini alın!” tâlimâtı mâlum.

Bu çağrıya, DSP Merkez İlçe Başkanı Pervin ÖZCAN’ın cevabı peşin ve mânidâr olmuştu:

“Aç tavuk, kendini darı ambarında görür!”

Biz bu sözü, “darı” değil, “buğday” ambarı olarak hatırlıyoruz. Ya biz yanlış biliyoruz, ya da sayın başkan sözü Karadenizlinin mısır merakı bağlamında darı olarak  yöremize uyarlıyor. Her neyse…

DSP İl Başkanı Murat TEMEL ise daha iddialı ve keskin konuştu:

“BELEDİYEYİ KİMSEYE VERMEYİZ!”

“AKP, ne kadar iddiâlı olursa olsun, bu kaleyi teslim etmek gibi bir düşüncemiz yok!”

 Sürecin merhaleleri böylece gelişirken, iktidar da, muhâlefet te büyük illerden başladılar adaylarını açıklamaya. Ordu’muz da bu anlamda finâle doğru koşuyor. Kısaca belirtmek gerekirse, gelinen noktada tablo ve görülen manzara şu:

Bir tarafta Seyit TORUN var, diğer tarafta diğerleri!

Mesele bu kadar basit. Yarış, bu iki taraf arasında. Bir tarafda aday belli. Yeri ve konumu belli olan Seyit TORUN’un partisi önemli değil. DSP de olur, CHP de. Çünkü, o tarafta durduğu sürece öte başta da dursa, beri başta da dursa o tarafın oylarının adresi o. Belediye Başkanımız Seyit TORUN  demeçlerinde şu veyâ bu şekilde sözü hep birlik düğümüyle bağlıyor:

“Bir olmadıkça, diri olmadıkça, iyi olmadıkça başarılı olamayız; güçlerimizi birleştirmeliyiz.”

“Burada AKP’nin karşısında seçim almanın ortak aklını ortaya koymalıyız. Kesinlikle işbirliği yapılmalı!”

Her zemin ve plâtformda vurgulanan birlik çağrısı yankısını buluyor bir yerlerde dâimâ. Nitekim; İP (İşçi Partisi) Ordu İl Başkanı Şâdi GENÇ;

“ İrtica, Cumhûriyetin kalelerini birer birer fethetmektedir. AKP’ye ve bölücülüğe karşı tek adayla çıkalım!”

Sonuçta öyle de oldu. Bu kararlılık çok önemli. O tarafta, yâni muhâlefetin büyük ve küçük kanatlarında meselenin çok önemsendiği, kazanmak uğruna bağırlara taşlar basıldığı anlaşılıyor.

Ya beri taraf?! Kimin ne yaptığı belli değil. Azıcık rüzgâr hisseden uçurtma uçuruyor. Olaya, bir kuru cihangîrlik dâvâsı gibi bakılıyor. Karşı tarafın ciddiyetiyle mütenâsip adımlar atılmıyor. Birliğe karşı birlik ve daha da önemlisi dirlik oluşturabilecek bir damar yakalanmaya çalışılmıyor. Herkes kendi egosunu tatmin peşinde. Toplamda sonuç almak için gerçek ve samîmî anlamda kafa yoran yok gibi sanki.

Renkler zengin, ama noksanları var. Gökkuşağı tam anlamıyla oluşamadı. Manzara flu. Her zaman halkıyla iç içe olmuş, insanların kendisini hizmette görmek istediği, şimdiye kadarki iş ve hizmet performansıyla, dâvâ çizgi ve ciddiyyetiyle kendini ispatlamış, piyasanın aradığı asıl adaylar çıkmadı ortaya gibi gözüküyor. Hani tâze kanlar? Niye aranıp bulunmuyor? Öyle bir dert mi yok, yoksa bulunamıyor mu? Şimdiye kadar yerel basında röportajlarını okuduğumuz, görsel medyadan izlediğimiz, birikimli, donanımlı, ufuklu isimler kendilerini neden gizliyorlar? Belki de aranan kan olabilecek, muhâlefetin, yukarda resmetmeye çalıştığımız ittifâkına karşı yalnızca kendileriyle sonuç alınabilecek bu isimler neden fark edilemiyor ya da görülemiyor? Yoksa görülmek mi istenmiyor?

Halk nezdinde büyük sempatisi bulunan bu isimlere geçit vermeyenler mi var? Mağdûriyetler yeni mağdûriyetler için bahâne mi yapılıyor? Yoksa, önemli olan, şehirden ve partiden çok öte şeyler mi? Çünkü sonuçta mağdur olan aday gösterilmeyenler, engel olunanlar, görmezden gelinenler değil şehir olacak, insanlarımız olacak, parti olacak. Denilmiyor mu ki, başkanı muhâlefetten seçmek bir şehir için kayıptır. Peki ya, derde devâ olmayacak adamı, sırf benim dediğim olsun, olmayacaksa hiç umurumda değil demenin mantığı nedir?

Allâh nasîp ederse, konu gündemde olduğu sürece bizler de ilgili duygu ve düşüncelerimizi sizlerle paylaşacağız. Gelecek yazılarımızda, isimler ve fikirler ekseninde konuyu daha da açmaya çalışacağız inşâllâh. Gâyemiz, Ordu’muz için en hayırlısı olacağı düşünülen sonucu elde etme arayışlarına bir nevî katkıda bulunmaktan öte bir şey değildir.

Her şeyden önce Hakk’dan hayırlısını, samîmiyyetle istemek çok önemli. Herkes Allâh için bunu yapmaya çalışsa, bu bile yeter, ves’selâm…

 ORDU HAYAT GAZETESİ

               23.12.2008