BİR UMUTLA GELDİ GEÇTİ!

Cumartesi günü sabah Esat Bey Hocamız ve Yasin Çanakçı arkadaşımızla birlikte Ünye’ye hareket ettik. Kahvaltıya gidiyoruz. Dâvetliyiz. Yer; İlim Yayma Cemiyeti Ünye Şûbesi. Yeni bir şûbe ama çok faal. Birkaç odalı, geniş bir yer. Ayrıca şu anda yurt binası inşaatları var.

İçeri bir girdik ki, sendikacısı, vakıfçısı, öğretmeni, dersanecisi, iş adamı, matbaacısı, kitapçısı, hepsi orada. Cıvıl cıvıl ve o hep tâze kardeşlikler bir muhabbet çağıltısı olarak yer yer sessiz ve derinden, yer yer de coşkuyla akıp gidiyor.

ÜNYE-FATSA ARASI ORDU KURULDU

Her ne zaman Ünye taraflarına gitsem, Fatsa’ya uğrasam, hep imrenirim onların ekip olalım demeden işlerini doğal bir kardeşlik havası içerisinde sürdürmelerine. Bunu hep vurgulamak isterim yüzlerine karşı. Bâzen edebiyatı eğip-bükmeden, çok açık Türkçe kısmından yapınca, çıplaklık sırıtır. Sizin anlayacağınız; samîmî davranayım derken mahcup olan ben olurum.

Hocamız da bir bakışta anlamış onlardaki farklılığı. Bu tatil gününde, sabahın erken saatlerinde, böylesine istekli ve muhabbetli bir şekilde bir araya gelmelerinin güzelliğini vurguladı. Onlardaki gönül beraberliğini fark etmiş. Biz de teyiden dedik; “onların her zamanki hâli bu!” diye.

Hocamız dediğimiz, Dil ve Edebiyat Derneği Ordu Şûbemizin “75. Doğum Yılında, Hizmeti, eserleri ve hâtıralarıyla Hocam Prof. Dr. Mehmet ÇAVUŞOĞLU” konferansını verecek olan, merhumun talebesi Prof. Dr. Muhammed Nur DOĞAN.

Ünyeli arkadaşlar bizden, hocamızın geleceğini öğrenince, bir akşam biz misafir edelim, sabah ta arkadaşlarla kahvaltıda bir araya gelerek biraz sohbetini alıp istifâde yoluna gideriz dediler. Biz de telefonla hocamızın muvâfakatını aldık. O da menûniyetle kabul etti.

Evet, sonuçta şimdi kahvaltıdayız. Tanımadığımız yok gibi. Hasret giderdik. Sonra hocamızın tanıtımı yapılıp kürsüye dâvet edildi. 1 saat kadar konuştu. Can kulağıyla dinlendi. Eski Metinler ve Divan Edebiyâtı konusunda ilginç tespitlerde bulundu. Hem, derneğin kendi yeri olarak çok daha samîmî ve yer yer soru-cevaplı oldu sohbet. İnşâllâh, konuşmalarına zaman zaman değinmek nasîp olur.

YILDIZLARIN BULUŞMASI

Öğleye yakın, müsaade isteyerek Fatsa, tüneller derken, Kumbaşı’ya gelince sola dönüp Perşembe’ye yöneldik. İstikâmet Sarayköy. Önce öğle namazını, Fen-Edebiyat Fakültesi’nin hemen yanındaki câmide kıldık. Adı, KACALI olarak yazıyordu gâlibâ. Derenin kenarındaki câmi. . Enteresan olan şey, abdesthâneye geçince karşımıza çıktı. Suyun bir tarafı sıcak akıyordu! Allâh Allâh dedik! Bir de baktık ki, yukarda Isı-Gün var. Câmiin çevre düzenlemesi de çok güzel. Profesör hocamız şaşırdı. Hep birlikte; BRAVO dedik. Tebrik ettik görevli arkadaşımızı gıyâbında. Rabbim selâmet versin…

Yasin Kardeşle, yazın da, yine onun arabasıyla gitmiştik Çavuşoğlu’nun mezârına. Bu sefer bulmakta zorlanmadık. Hocamız, hocasının mezarına ilk defâ gidiyordu. Çok hislendi. Duâlar okudu. Evlerinin yanına gittik. Yıkılmış. Harâbe olarak, yalnızca taştan bir duvarı ayakta. Yanında da bir ulu çam var. Onun yanında da, kardeşlerinin zaman zaman gelip kaldıkları yazlık evi.

PERŞEMBE ORADAYDI

Gelelim OBKT’deki programa. Öncelikle umduğumuz katılım olmadı. Ancak, Perşembe Belediye Başkanı Sn. Selâmi ÇARKÇI ve AkParti Perşembe İlçe Başkanı Kemâl BAHTİYAR Beylerin katılımları anlamlıydı. Sn. Başkan, programın sonunda hocamıza çiçek te takdim etti. Kendilerine buradan hâsseten ve tekrâren teşekkür ediyorum.

İnanıyoruz ki, eğer, ille de doğum günü olan Ocak 15’de olacak diye tutturmayıp, Sn. başkanımızla önceden görüşebilseydik, belki de bu programı berâberce, daha kapsamlı ve soluklu bir boyutta gerçekleştirebilirdik. Bu anlamda da, bu akşamı bir başlangıç kabul ediyoruz. Hem de, tüm mütevâzılığına rağmen; iyi bir başlangıç. Bunu bir tesellî olarak belirtmiyoruz. Çavuşoğlu’yu dinlemesi, konuşması ve de değerlendirmesi gereken akademisyen, edebiyatçı, meraklı çekirdek isimler oradaydı çünkü.

BABAYA TEŞEKKÜR

Katılımda, Diyânet Câmiasının başı çekmesi de dikkâtlerden kaçmadı. Sendikacı arkadaşlarla, Eğitim câmiası da öyle. Müdür arkadaşlarımızdan orada olanlar vardı. Hocaların hocası; Ali Osman Deniz Hocam gelmişti. Nezâket çınarı Muzaffer Yüce Ağabeyimiz. Hepsini saymağa kalksam, unuttuklarımın olacağı ve yanlış anlaşılacağı muhakkak. Onun için, burada kesiyor, ve; “Ve, babam!” diyorum. Herkese teşekkür ettik ama genel geçtik. Babamıza gelince vurgu yaptık.

Çünkü, şu sıralar, koşuşturma sebebiyle, bırakın yardımı, yanına bile uğrayamadım çoğu günler. Bir de, öteden beri böyle işler peşinde koşarken, önce Allâh’a sonra babama güveniyorum. Düşersem kaldırır diye. Belki düşecek bir şey yok, ama, arkada bir gücün olduğunu bilmek oldukça önemli ve motive edici. Oradaki teşekkür, bir anlamda mahcûbiyetin insiyâkî olarak dışa vurumuydu ve özür mâhiyetindeydi.

Sunucu Abdülkerim Âlptekin, ilk deneyimi olmasına rağmen başarılıydı. Sahneler bir sunucu daha kazanıyor. Ömer Durak zâten profesyonel. Bu iki arkadaşımız Ordumuz ve  Dil ve Edebiyat Derneği için gerçekten nitelikli birer değer.  

Ordu Hayat’ın elemanları da kitap standını yürüttüler. Meseleyi sâhiplendiler. Her konuda yanımızda oldular. Onlara ve diğer emeği geçenlere, bir şekilde katkıda bulunanlara teşekkür ediyoruz.

En verimli bölümlerden biri, kitap imzalama süreci oldu. Birebir diyaloglar, programın katma değerini artırdı. Sonra birlikte içilen çaylarla akşamın telâşesi tatlıya bağlandı. Pazar sabahı da hocamızı Çarşamba’dan uğurladık. Yine görüşmek üzere yolu açık olsun.

Daha iyi günler, güzel programlar ve de, her dâim böylesi anlamlı vesîlelerle,

yine buluşmak, görüşmek, kaynaşmak, sohbetleşmek dileğiyle ves’selâm..

ORDU HAYAT GAZETESİ

16.01.2011