AKIŞIN NERESİNDEYİZ?
Sevgili okurlar. Böyle bir başlık atınca, şu sıralar hemen siyâset gelebilir akla. Zîrâ seçim sürecine girdik. Gazetelerden durum ortada. Boy boy aday adayı fotoğrafları var. Tanıtımlar, sloganlar, haberler, demeçler, ziyâretler, basın topğlantılşarı vs. Ama, olup-bitenler bunlardan ibâret değil sadece. Canlı bir toplumuz. Baharla birlikte daha da canlanıyoruz sanki.
İsterseniz, belki biraz da arkadaşlık, dostluk, meslektaşlık ötesinde, basın bağlamında bilgilenme şansımızın da getirdikleriyle biriken etkinlik haberlerinden bir miktar arz edelim: Meselâ cumâ günü akşam, liselerimizde okuyup ta Üniversite sınavına girecek tüm öğrencilerimiz için duâ mâhiyetinde Kur’an tilâveti programı vardı.
En az onun kadar katılmağa can attığımız, Ordu İmam-Hatip Lisesi câmiasından arkadaşların nezâket, muhabbet ve bilgilenme adına, Osman ALTAŞ’tan sonra 2. olarak, okul derneklerinde çok emeği geçmiş isimlerden biri olan emekli vâiz Mehmet Hulûsî MURTAZAOĞLU’ya yaptıkları ziyâret programı. 1. sinde olduğu gibi bunu da fotoğraflayıp kayda alacaklardı. Böylelikle aynı zamanda bir de arşiv oluşturmayı amaçlıyorlar. Kendilerine başarılar dilerim. Yayınlanacak bilgileri merakla bekliyoruz.
Bu arada Bulancak’tan da arandık. Mâlum, geçen yıllar daha sık söz ettiğimiz bir ÂB-I HAYÂT DERNEĞİ var orada. Sık sık etkinlikler düzenliyorlar. Ayrıca, dergi yayınlıyorlar. Sağolsunlar, bizden de yazı istiyorlar. Biz de severek gönderiyoruz. Darısı bizlerin başına diyerek ve de imrenerek. Bundan başka, zaman zaman etkinliklerine de çağırıyorlar.
Cumâ gün Yunus AYDIN arkadaşımız aradı oradan. “Yanımda Ali Erkan KAVAKLI Hocamız var. Bu akşam burada konferans verecek. Daha önce sizin Ensar Vakfı’nda da konferans vermiş. Tanışıyormuşsunuz. Sizleri de, daha önceleri katıldığınız gibi, arkadaşlarınızla berâber bu akşam burada görmek istiyoruz.”
Geliniz, görünüz ki, aynı akşam, gazetede şirket ortakları olarak bir toplantı düzenlenmişti. Ona katılmayıp ta, diğerlerine gitme şansımız olabilir mi? Elbette ki olmaz, olamaz. Her şeyden önce, yaygın, yeni tâbirle, “etik!” olmaz. Değil mi? İşte böyle!...
Gelelim Cumartesiye. Ünye’de Ahmet TAŞGETİREN var. Tâ, İstanbullardan gelmiş. Ortadoğu’yu anlatacakmış. Ülkemizin, Ortadoğu’nun ve dünyânın gündemine yerli duyarlılıkla ışık tutmağa çalışacakmış. Gidilse güzel olmaz mı? Hem, birkaç arkadaş görürüz. Dertleşiriz. Hasb-ihâl ederiz. Ahmet Ağabey’le hoşbeş ederiz. Karşılıklı duâlaşırız. Ünye, artık şurası elhâmdülillâh.
Bu arada OSGED Başkanımız Nûreddin ODABAŞ arıyor. “Şu anda Kur’an ve Meâlini okuma yarışmamız başladı. Sizin de aramızda olmanızı arzu ediyoruz. Hem, haber de yaparsınız. Yarın da dernek olarak, bir seminer açılışımız var. Ona da bekleriz!”
Aynı anda TESK’de de, Sn. Vâlimiz ve Belediye Başkanımızın da katılacağı, ulusal çapta ileri gelen basın-yayın mensuplarının bulunup konuşmalar yapacağı TÜRKİYE GAZETECİLER FEDERASYONU toplantısı var. 33. toplantısıymış. Bundan öncekine katılmıştık. Elbette buna katılmak ta çok faydalı olacaktır. Ama, yâ nasîp!
Burada da, İslâmî İlimler Hizmet Vakfı’nın toplantısı ön plâna çıktı. Okulla câmi arasına yapılacak ŞADIRVAN’la ilgili istişâreler önemliydi. TESK’teki toplantıyla ilgili haberleri, gazetemizde de yer aldığı şekliyle, basından tâkip ettik.
İşin bir de şu tarafı var ki, geçen yıllarda katıldığımız toplantıya Ordu basın mensuplarının katılmaması için dernek çevrelerinden tavsiyeler uçurulmuştu. Bu defa başkan Recep AYDIN bizzat bulunup, bol teşekkürler alıp, ayrıca konuşma da yapmış. Bu aynı teşkilâtın toplantısı mı değil, yoksa değişen ne, anlayamadık.
Sonuçta, ayağımıza gelen meslekî bir imkân. Gerçi biz sâdece yazmağa çalışıyoruz, o kadar. Kartlı martlı bir gazeteci değiliz. Dernekle kişisel anlamda organik bağımız da yok. Çünkü, bu iş kolundan sigortalı değiliz. Mümkün de değil bu aynı zamanda. Her neyse; demek istediğimiz, olan-bitenlerin pek farkında değiliz. Gördüğünüz gibi, belki de, basın dünyâsında kim kimdir, daha onun bile farkında değiliz. Bir vâkıayı ortaya koymak adına bu duygu ve düşüncelerimizi dile getirdik. Sürç-i lisânımız varsa affola!
Bu yazıda söylemek istediğimiz, sessiz-sedâsız belki ama, çevremizde bir şeyler hep olagidiyor. Faydalanmak isteyenler için fırsatlar var. Yeter ki isteyelim. Ava gitmek gibi, yaylaya çıkmak gibi, seyahat gibi, bu sosyâl etkinlikler de hayâtımızın bir parçası olabilmeli. Bir şeyler öğrenmek istiyorsak, mâzeret aramaktan vaz geçelim, bilgilenme, faydalanma adına adımlar atalım. Hem maddî, hem de mânevî anlamda, sosyal, kültürel meyânda, işe yarar, dişe dokunur şeyler peşinde koşmağa çalışalım.
İşte, Nîsanla birlikte Kutlu Doğum Programları başlayacaktır. Her yerlere katıldığımızın zekâtı kadar da oralara katılmağa, destek olmağa çalışalım. Ama diyeceksiniz ki, bahar geldi, dallar yeşerdi. Bağlar, bahçeler, tarlalar bizi bekliyor…
Çok doğru. Pazar gün de onu yaptık biz. Çok güzel bir gündü. Anlatamam. Ama, şimdi yer bitti. Münâsip bir zamanda dilim döndüğünce ifâde etmeğe çalışırım inşâllâh.
Sevgili okurlar. Öğrenmek, okumak, bilmek güzel şey. Etkinlikler kadar, doğayı okumak ta okumanın bir parçası. Yeter ki, içinizde bir şeyler olsun. Okuma-yazma bilmeseniz de, göz bakabilirse etrafta ne ibretler, ne güzellikler görür.
Şu sıralar bahçelerde arz-ı endam eden cins cins, renk renk menekşelere bakın, onları anlamağa, mesajını dinlemeğe, cennet kokusunu almağa, oradan devşirdiğiniz güzellikleri her yerlerde bulmağa çalışın yeter. Arayan bulur, değil mi?
Meselâ, bu yazının da bir menekşe boyutu var aranırsa! Yâni bu işin en güzel tarafı, bunca yoğun siyâset ortamına, sürece ve aday adayı trafiğine rağmen, oralara hiç uğramamağa çalışması oldu gibi sanki! Bilmem, sizlerce de öyle mi?
Bugünlük te bu kadar. Başka sayfalar açmadan, lâfın tadı-tuzu kaçmadan,
ve de yazının keyfi uçmadan,hoşça ve de dostça kalın sevgili okurlar, ves’selâm…
ORDU HAYAT GAZETESİ
27.03.2011
